Het voelt zwaar.
Het sleept achter je aan.
Overal waar je naar toe gaat.
Het maakt je reis altijd zwaarder.
Veel zwaarder dan het eigenlijk is.
Je weet niet beter.
Je bent er mee geboren.
Je bent er mee opgegroeid.
Het is met je mee gegroeid.
Het is zelfs één met je geworden.
Alles is al zo lang met elkaar vergroeid.
Met elkaar verbonden tot je hoofd aan toe.
Het is vast komen te zitten in je eigen gedachten.
Het is lastig je eigen gedachten te herkennen.
Je kan niet meer zonder, dit is wie je bent.
In werkelijkheid is het niet jouw identiteit.
Het is ook niet voor altijd aan je verbonden.
Je kunt dit alleen niet zien, want je weet niet beter.
Als je goed voelt, dan merk je het verschil.
Geef het de tijd en ontdek je eigen pure 'ik'.
Ontdek het, herken het en laat het los.
Leer er van en laat het gaan.
Neem afscheid en durf dit onderdeel te laten gaan.
Noem het je oude 'ik' als je wilt.
Het is niet meer nodig en past niet meer bij nu.
De ketting is gebroken.
Wellicht ben je er aan gehecht, door de lange verbintenis met elkaar.
Door de ketting af te doen ontdek je een nieuw leven.
Zonder ketting voelt het lichter.
Het is weer rustiger in je hoofd.
Reactie schrijven