Verlies van een dierbare kent geen tijd, maar de tijd kan het helen.
Het kent verdriet, wat veranderd met de tijd.
Niet één vaste manier of handleiding.
Enkel je eigen gevoelens.
Zoals verdriet, hand in hand met blijdschap.
De gevoelens zijn er en zijn er ook weer niet.
Vanbinnen is er geen oordeel, het is er gewoon.
Het is niet te sturen, ieder zijn eigen proces.
Soms is het te zien, soms niet.
Soms is het te voelen, soms niet.
Het is niet te forceren.
Het is niet te veranderen.
Gevoelens kun je ontkennen of verstoppen.
Je kunt er ook naar luisteren of door laten leiden.
Noem het rouw, het maakt niet uit.
Het is er gewoon en je er mag er doorheen.
Je mag de pijn voelen en je mag ook blij zijn.
Je mag de ander ontzettend missen en je mag ook verder gaan.
Alles komt en gaat.
Niet zoals het moet, maar zoals het past.
Huil, lach, praat of wees stil, laat het maar gebeuren.
Verwerk het en geef het een plek, maar vergeet het niet.
Enkel nog botten in de grond of as in een pot.
De ziel is er uit, maar zal niet verdwijnen.
Heb geen oordeel en neem de tijd.
Je eigen tijd, voor je eigen proces.
Reactie schrijven